The times, they are a-changin'
29 January 2011
23 January 2011
11 January 2011
Team Wilco van Rooijen bereikt top Mount Vinson - Antarctica -
Wilco van Rooijen bereikt top Mount Vinson. En daarmee heeft hij de zeven hoogste toppen van elk continent op aarde beklommen. Proficiat!
Even doorklikken op de foto om de mensen op de foto te zien te krijgen.
Citaat van expeditie.net:
Op maandag 10 januari heeft expeditieleider en beroepsavonturier Wilco Van Rooijen samen met zijn teamgenoot Fokke van Velzen de top van Antarctica’s hoogste berg, Mount Vinson (4884m), bereikt. Van Rooijen voltooit hiermee zijn ‘7 summits + 2 poles’. De ‘7 summits’ staan voor de zeven hoogste toppen van de zeven continenten die de aarde telt. De ‘2 poles’ voor de Noord- en Zuidpool. En alleen Mount Vinson op Antarctica ontbrak nog op zijn lijst.
Van Rooijen klimt altijd PUUR (‘by fair means’), wat inhoudt dat hij geen extra zuurstof gebruikt en dus op eigen kracht ’s werelds hoogste bergen bedwingt. Hij zal daarmee de eerste Nederlander zijn die deze bijzondere prestatie levert.
Van Rooijen vanaf de top: “De beklimming is heel voorspoedig verlopen. Het was heel koud, maar de omstandigheden waren super.”
Useful links
09 January 2011
Sonnet van Martinus Nijhoff
De moeder de vrouw
Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
Die elkaar vroeger schenen te vermijden,
Worden weer buren. Een minuut of tien
Dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
Mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
Laat mij daar midden uit de oneindigheid
Een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer
Kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.
Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,
En wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.
Useful links
Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
Die elkaar vroeger schenen te vermijden,
Worden weer buren. Een minuut of tien
Dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
Mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
Laat mij daar midden uit de oneindigheid
Een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer
Kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.
Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,
En wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.
Useful links
Subscribe to:
Posts (Atom)